"Είμαστε αυτοί που αιώνια πηγαίνουν"

                  (Οδοιπόροι -Τάσος Λειβαδίτης)

Ο χρόνος που κυλάει αργά πολλές φορές μας παίρνει ανθρώπους, τόπους και υλικά αγαθά.

Με κάποιο περίεργο και μαγικό τρόπο μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου, σε μια φωτογραφία, ακούγοντας μια μουσική, προσέχοντας τους στίχους ενός τραγουδιού συναντιόμαστε και πάλι με ότι έχουμε χάσει...

Συνάντηση με τις χαμένες πατρίδες 100 χρόνια μετά, μία επέτειος θλιβερή, που ήταν η αιτία για να στηθούν οι πόλεις μας, του Βύρωνα και του Υμηττού.

Συνάντηση με την μοναδική πένα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, της "Αυλής των θαυμάτων" που γράφτηκε στη γειτονιά μας για να παίζεται θέατρο μέσα στα σχολεία μας, στις πλατείες και στα μεγάλα θέατρα.

Συνάντηση με σεβασμό στη μνήμη του Ανδρέα Λεντάκη, που είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά, μιας χαρισματικής προσωπικότητας της αυτοδιοίκησης, της πολιτικής και της τέχνης, με ισχυρό αποτύπωμα στην διεκδίκηση αυτού του χώρου.

Εδώ λοιπόν συναντιόνται και τα οράματα πολλών φωτισμένων ανθρώπων της τέχνης και της πολιτικής.

Εδώ έγινε "η ανάγκη ιστορία" για λογαριασμό των πολλών και κυρίως των αδυνάτων.

Πέρασαν τα χρόνια και βρισκόμαστε σήμερα και πάλι στους δρόμους για το αυτονόητο, για τον δημόσιο χαρακτήρα αυτής της έκτασης που φιλοξενεί και τα θέατρα βράχων.

Είμαστε εδώ για να δηλώσουμε και με το Φεστιβάλ μας ότι τίποτα δεν μπορεί να μας πάρει πίσω ότι με τόσους κόπους και αγώνες κερδίσαμε!

Είμαστε παρούσες και παρόντες, είμαστε πολλοί και πολλές!

Αισθανόμαστε τυχεροί και τυχερές και αυτή την χρονιά, μέσα στις τόσες δυσκολίες της, μπορούμε να στήσουμε και πάλι αυτή την μεγάλη γιορτή" στη σκιά των βράχων".

Σημαντικοί καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εργαζόμενοι στον πολιτισμό με κάθε τρόπο, θα συναντηθούν και φέτος με το μεγάλο κοινό, την νεολαία μας που δίνει τον δικό της τόνο στις εκδηλώσεις μας!

Ευχαριστώ θερμά τους/τις συνεργάτες και συνοδοιπόρους  για τις "Ιαχές" του 2022.

Ελένη Βασιλοπούλου