Ημερομηνίες και επέτειοι, αφιερώματα και αναμνήσεις ανθρώπων, μπλέκονται αρμονικά μέσα σε ένα ακόμα πρόγραμμα "Στη σκιά των βράχων".
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι ο πολιτισμός σε αυτόν τον τόπο πάντα θα θεραπεύει, θα ενώνει και θα μας παρασύρει σε ότι πιο ευγενικό έχει παράξει ο άνθρωπος στο διάβα του σε αυτή τη γη .
120 χρόνια πέρασαν από το κτίσιμο του ναού των Ντάνκαν στο λόφο της Αύρας, που μετά την αποκαλούσαμε Νεράιδα, εξαιτίας της Ισιδώρας με τα πέπλα της.
100 χρόνια φέτος από την ίδρυση του "Συνοικισμού Παγκρατίου", ο οποίος τον επόμενο χρόνο θα ονομαζόταν Βύρωνας, τιμώντας η πολιτεία την επέτειο από το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα.
40 χρόνια πέρασαν από την προσωπική μου εμπλοκή με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και συμπίπτει αυτή η επέτειος με το αφιέρωμα του Φεστιβάλ στον δάσκαλό μου αείμνηστο Δημήτρη Νικολαΐδη.
Ως πρόεδρος του Διαδημοτικού Δικτύου Πολιτισμού των Δήμων Βύρωνα και Δάφνης -Υμηττού αισθάνομαι μεγάλη τιμή για αυτή την αναφορά.
Η προσωπικότητα και η ιστορία του Δημήτρη Νικολαΐδη, αξίζει όχι μόνο ένα αφιέρωμα στο Φεστιβάλ, που το οφείλει μιας και πρωτοστάτησε για την δημιουργία του, αλλά χρήζει έρευνας και μελέτης.
Είχαμε την τύχη να συμπορευτούμε και να συνεργαστούμε σε κοινούς αγώνες για την πόλη και την κοινωνία και μπορέσαμε να αντιληφθούμε το μεγαλείο της ψυχής του, την ανιδιοτέλεια, την υψηλή αίσθηση ευθύνης απέναντι στον κόσμο.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Δήμαρχο που υποκλινόταν σε κάθε δημότη/ισσα που τον επισκεπτόταν στο γραφείο του.
Το "υπεράνω πολιτικών πεποιθήσεων και προτιμήσεων" που ήταν αρχή του ίδιου και οδηγός στη δράση όλων μας.
Δεν θα ξεχάσουμε τον σεβασμό του στις αντίθετες απόψεις, στις/στους συνεργάτιδες/ες, σε μας που νέες και νέοι θέταμε με ορμή τα αιτήματα της νέας γενιάς της πόλης.
Ο λαός του Βύρωνα τον εξέλεξε σε τρεις συνεχόμενες αναμετρήσεις και για την μαχητικότητά του και για την συνέπεια λόγων και έργων.
Οι διώξεις που υπέστη, οι φυλακές και οι εξορίες, η μικρασιατική καταγωγή, η καλλιέργεια πνεύματος και σώματος, αθλητής μέχρι τέλους, μαχητικός δικηγόρος, πραγματική "κολώνα" της οικογένειάς του, η προσφορά του σαν αιρετός επί δεκαετίες συνιστούσαν άνθρωπο με μεγάλη επιδραστικότητα, πραγματικά λαοφιλή.
Το χιούμορ και τα πειράγματα του δεν προσέβαλαν κανένα και καμιά.
Η αγάπη του για τα παιδιά, το γούστο, η συμπόνια για τον συνάνθρωπο, η ιδεολογία που γίνεται πράξη στην καθημερινότητα, ήταν στοιχεία της προσωπικότητάς του, που μας επηρέασαν βαθιά.
Τιμούμε την μνήμη του, με ένα μοναδικό στην Αττική φεστιβάλ σύγχρονου χορού, μέσα στο Φεστιβάλ Στη σκιά των βράχων!
Είμαστε σίγουρες/οι ότι θα είχαμε τη σύμφωνη γνώμη του για αυτήν την επιλογή, για την ομορφιά της τέχνης του χορού, την παγκόσμια γλώσσα του που συνδέει πολιτισμούς από κάθε γωνιά του πλανήτη...
Ελένη Βασιλοπούλου
Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου